Jama ustna

Jama ustna jest początkowym odcinkiem przewodu pokarmowego. Od przodu ograniczają ją wargi, z boków policzki, a od tyłu wolny brzeg podniebienia miękkiego. Przestrzeń między wargami, policzkami i lukami zębowymi nazywa się przedsionkiem jamy ustnej, a położona poza łukami zębowymi jamą ustną właściwą. Zadaniem jamy ustnej jest wstępne przygotowanie pokarmu do dalszych procesów trawienia. Czynności te polegają głównie na rozdrobnieniu pokarmu zębami oraz na wymieszaniu go ze śliną. Ślinę wytwarzają przede wszystkim 3 pary dużych gruczołów ślinowych oraz liczne małe gruczoły rozsiane na całym obszarze jamy ustnej. Dużymi gruczołami ślinowymi są ślinianki przyuszne, pod- szczękowe i podjęzykowe. Główne przewody odprowadzające wydzielinę tych gruczołów uchodzą do jamy ustnej. Ujścia gruczołów przyusznych leżą na wewnętrznej stronie policzków na wysokości zębów trzonowych, a gruczołów podszczękowych i podjęzykowych w dnie jamy ustnej pod językiem. Ślina spełnia różnorodne funkcje nadaje śliskość kęsowi pokarmowemu uformowanemu ruchami policzków i języka, i zapoczątkowuje proces trawienia węglowodanów dzięki enzymowi (fermentowi) zwanemu ptyaliną. Do ważnych zadań śliny należy również utrzymywanie wilgotności śluzówki jamy ustnej. Zęby służą do odgryzania i miażdżenia pokarmów. Zęby zwane mlecznymi pojawiają się około 6. miesiąca życia; najczęściej jako pierwsze wyrzynają się dwa dolne siekacze. Koniec wyrzynania się zębów mlecznych przypada na drugą połowę 3. roku życia (ok. 30. miesiąca). Zębów mlecznych jest w każdej szczęce 10.