W metafazie (po koniugacji)
Chromosomy rozdzielają się i ustawiają ponownie po obydwu stronach równika komórki, przy czym każdy z nich podzielony jest podłużnie na dwa chromosomy siostrzane (chromatydy), połączone jednak centromerem; nazywa się je także biwalentami. W fazie następnej (anafazie) 23 biwalenty, znajdujące się po każdej stronie równika, przesuwają się (bez ich podziału) ku biegunom komórki, a w fazie końcowej (telofaza) powstają dwie komórki potomne nazywane spermatocytami II rzędu. Jak wynika z opisu, w spermatocytach II rzędu jest tylko połowa normalnej liczby chromosomów, to znaczy 23 (liczba haploidalna). Dzięki temu pierwszemu podziałowi mejotycznemu ulega redukcji do połowy pierwotnych wartości zarówno liczba chromosomów, jak i ogólna masa chromatyny. Spermatocyt II rzędu, bardzo szybko, bez odbudowywania swej chromatyny, rozpoczyna drugi podział mejotyczny, który w zasadzie nie odbiega od zwykłej mitozy. W anafazie drugiego podziału 23 chromosomy (mające w sumie tylko połowę zwykłej masy chromatyny) dzielą się podłużnie i po zakończeniu drugiego podziału (tzw. równego lub z łac. ekwacyjnego) z każdego spermatocyta II rzędu powstają 2 sperm tydy posiadające po 23 chromosomy, w których ogólna masa chromatyny wynosi A wartości wyjściowej, tj. ilości chromatyny spermatocyta I rzędu przed podziałami mejotycznymi. Po podziałach spermatydy pomnażają masę chromatyny swych chromosomów podwójnie, z lU do połowy wartości normalnej, tak że w efekcie dojrzała gameta męska plemnik, ma 23 chromosomy (połowę liczby normalnej) oraz połowę normalnej masy chromatyny. Ponieważ podobnie (w swych zasadach) przebiega dojrzewanie gamety żeńskiej jaja, które po zakończeniu mejozy też ma połowę normalnej liczby chromosomów i połowę masy chromatyny, powstała po zapłodnieniu zygota ma pełną, diploidalną liczbę chromosomów (46) i normalną ilość substancji dziedzicznej (chromatyny).
