Model przestrzennej budowy cząsteczki

Istotą odkrycia uczonych Watsona i Cricka jest podanie nie tylko składu DNA, ale przede wszystkim modelu przestrzennej budowy cząsteczki tego kwasu. Okazuje się, że cząsteczka DNA jest jakby spiralnie, wzdłuż swej długiej osi skręconą drabiną. Szczeble drabiny tworzą zasady azotowe połączone między sobą zawsze w ten sam sposób, tzn. że adenina łączy się zawsze z tyminą, a guanina z cytozyną. Kolejność szczebli może być bardzo rozmaita, ale jest ściśle określona i stała dla cząsteczki danego kwasu. Ponieważ cząsteczka DNA składa się z tysięcy nukleotydów, ta właśnie odmienna kolejność „szczebli” w jego cząsteczce powoduje, że jeden DNA jest odmienny od drugiego, podobnie jak to jest w cząsteczkach białka, gdzie o jego właściwościach decytkije kolejność aminokwasów. Boki skręconej drabiny lub jak można też obrazowo określić boczne, skręcone spiralnie taśmy ograniczające cząsteczkę DNA, zbudowane są z grup fosforanowych oraz cukru dezoksyrybozy. DNA jest najbardziej istotnym składnikiem chromatyny, a więc i zbudowanych z niej chromosomów zawierających geny, tj. przekaźniki cech dziedzicznych. Zespół wszystkich cech dziedzicznych mieszczących się w chromosomach, zapewniający pełną informację genetyczną danego organizmu, nosi nazwę genotypu.