ZMYSŁ SŁUCHU

Słuch, tj. zdolność odbierania dźwięków, należy obok wzroku do najważniejszych zmysłów człowieka. Słuch nie tylko pozwala nam na poznawanie świata zewnętrznego, ale wobec posługiwania się przez ludzi mową umożliwia wymianę myśli i nabywanie wiadomości, odgrywając decydującą rolę w ogólnym rozwoju władz umysłowych. Posługiwanie się mową przyczyniło się do zacieśnienia stosunków między ludźmi i wytworzenia różnorodnych form życia zbiorowego. Rozwój mowy wiąże się ściśle z odbieraniem dźwięków. Dzieci głuche od urodzenia nie mogą się nauczyć mówić, gdyż brak im jest urządzenia kontrolującego działanie aparatu mowy. Całkowita utrata słuchu przed 7. rokiem życia prowadzi do utraty nabytej mowy. Należy także podkreślić, że zmysł słuchu rozszerza nasze przeżycia wewnętrzne umożliwiając nam op. słuchanie pięknej muzyki lub poezji. Te ogólne uwagi dotyczące zmysłu słuchu nie dają jeszcze dostatecznej oceny jego wartości dla człowieka. Dopiero obserwacja życia ludzi pozbawionych słuchu przekonuje nas o tym, jak ciężkie jest to kalectwo. Budowa ucha. Narządem słuchu jest ucho składające się z 3 części:

• ucha zewnętrznego, .
• ucha środkowego oraz
• ucha wewnętrznego, czyli błędnika, będącego równocześnie narządem słuchu i równowagi.