Zamiana tkanki chrzęstnej w tkanką kostną

Innym sposobem tworzenia się kości jest zamiana tkanki chrzęstnej w tkanką kostną w procesie tym pewne obszary chrząstki ulegają zniszczeniu, a na ich miejscu tworzy się kość w sposób podobny do uprzednio opisanego. Pozwala to na przekształcenie początkowych tzw. modeli chrzęstnych kości w ostateczną kość oraz umożliwia wzrost kości na długość. Kości mogą rosnąć na długość dlatego, że znajdująca się w częściach końcowych kości długich tzw. chrząstka nasadowa stale rośnie, a równocześnie od strony trzonu zostaje zamieniana w kość. W okresie wzrostu kości warstwa chrząstki nasadowej utrzymuje swoją stalą grubość, gdyż ciągłemu jej przyrostowi odpowiada mniej więcej taki sam odcinek skostnienia rosnącej chrząstki nasadowej. Z chwilą gdy przyrost chrząstki nasadowej ulega zahamowaniu, zostaje ona całkowicie zmieniona w kość, która od tego momentu nie może już rosnąć. Ostateczne zakończenie procesu wzrostu kości następuje u człowieka około 25 roku życia. Wytworzona i uwapniona kość nie pozostaje przez całe życie nie zmieniającym się tworem. Tak jest we wszystkich tkankach organizmu, tak i w kości ustawicznie, i przez całe życie, następują procesy jej przemiany i przebudowy.