Guz ślinianki przyusznej
Wśród uczonych, którzy podjęli usiłowania naukowego wyjaśnienia powstania życia na ziemi wymienia się najczęściej radzieckiego uczonego A. I. Oparina oraz amerykańskiego H.Ureya W największym skrócie hipoteza Oparina przedstawia się następująco: Ziemia w pierwszym okresie powstania była rozżarzoną kulą, której składniki pierwiastki chemiczne znajdowały się w stanie gazowym. W niezwykle wysokiej temperaturze tego okresu rzędu dziesiątków tysięcy stopni zachodziły pierwsze reakcje chemiczne pomiędzy pierwiastkami, a one same i ich związki zaczęły układać się warstwowo wg ich ciężaru właściwego. W tym okresie istniały (i tworzyły się) zapewne połączenia węgla z metalami, zwane węglikami metali, połączenia węgla z azotem związki cyjanowe, związki węgla z wodorem węglowodory, połączenia azotu z wodorem amoniak oraz połączenia wodoru z tlenem dające parę wodną. Jest zupełnie oczywiste, że w okresie tych pierwszych reakcji chemicznych w niezwykle wysokich temperaturach życie istnieć nie mogło. Były już jednak w ówczesnej atmosferze Ziemi wszystkie elementy niezbędne do powstania cząsteczki białka. W miarę upływu czasu miliardów lat zaczęła się formować skorupa ziemska, a na niej, wskutek skraplania się pary wodnej (przy spadku temperatury poniżej 100°), powstawały pierwsze olbrzymie zbiorniki wodne oceany i morza wysokiej temperaturze wód. W tych warunkach (przy olbrzymich ciśnieniach wód) z pierwiastków chemicznych związków chemicznych już powstałych mogły się tworzyć dalsze połączenia doprowadzające do wytworzenia aminokwasów tj. związków organicznych będących podstawowymi składnikami w budowie cząsteczki białka.
