Grupa tkanki mięśniowej

Cechą główną mięśni jest ich zdolność kurczenia się. Odróżniamy 3 rodzaje mięśni: mięśnie szkieletowe, czyn poprzeczna nie gładkie oraz między prążkowane, mięsień sercowy. Pierwszy rodzaj, mięśnie szkieletowe poprzecznie prążkowane, są przyczepione za pośrednictwem ścięgien do kości szkieletu i powodują jego ruchy. Nazwa pochodzi stąd, że oglądane pod mikroskopem podłużne skrawki tych mięśni dają obraz poprzecznego prążkowania w stosunku do osi długiej włókna mięśniowego. Cechą mięśni poprzecznie prążkowanych szkieletowych jest ich zależność od naszej woli: tzn. możemy wywołać ich skurcz (a zatem i ruch odpowiednią częścią ciała) wtedy, kiedy chcemy. Drugi rodzaj stanowią mięśnie wchodzące w skład różnych narządów wewnętrznych, np. ścian przewodu pokarmowego, ścian naczyń krwionośnych itp. Ponieważ ich budowa mikroskopowa nie wykazuje prążkowania, nazwano je mięśniami gładkimi. Mięśnie gładkie są (w większości) niezależne od naszej woli, np. ruchy przewodu pokarmowego, skurcz i rozszerzanie się naczyń krwionośnych odbywają się bez udziału naszej woli. Mięsień sercowy chociaż jest poprzecznie prążkowany, podobnie jak mięśnie szkieletowe, to jednak jak wiemy z doświadczenia nie podlega naszej woli działanie jego, polegające na stałych skurczach i rozkurczach serca, upodobnia go do mięśni gładkich.