Bodziec dźwiękowy przebiega następującą drogę

Fale głosowe skupione przez muszlę uszną i przewód słuchowy zewnętrzny wprawiają w drganie błonę bębenkową i za pośrednictwem kosteczek słuchowych zostają przeniesione do okienka owalnego, znajdującego się w ścianie ucha wewnętrznego. Drgania podstawy strzemiączka, która zasłania otwór owalny, udzielają się płynowi wypełniającemu przedsionek i cały błędnik. Komórki zmysłowe narządu Cortiego, zanurzone w płynie wypełniającym ślimak błoniasty, przyjmują drgania płynu, przetwarzając je (w sposób dotychczas jeszcze nie wyjaśniony) na podnietę nerwową i przekazują do mózgu, gdzie powstaje wrażenie słuchowe. Błędnik, jak powiedziano, jest również narządem równowagi. Podrażnienia wywołane zmianą pozycji ciała odbierane są przez odrębne od słuchowych komórki zmysłu równowagi, umieszczone w rozszerzeniach kanałów półkolistych, zwanych bańkami, oraz w tzw. plamkach słuchowych woreczka i łagiewki. Drobniutkie włoski tych komórek z przylepionymi do nich mikroskopijnej wielkości tzw. kamyczkami słuchowymi odbierają przy każdej zmianie pozycji drgania i ruch cieczy wypełniającej kanały półkoliste, woreczek i łagiewka. Podrażnienia te przenoszone są przez włókna nerwowe głównie do móżdżku, który jak wiemy stanowi centralę koordynacji ruchów utrzymujących prawidłową pozycję ciała.