Zanikanie mięśni przy ich bezczynności

To wyraźnie widoczne „chudnięcie” ręki czy nogi nie jest niczym innym, jak zanikiem tkanki mięśniowej. Po zdjęciu opatrunku gipsowego, kiedy powracają ruchy kończyny, a zatem i czynność mięśni, te ostatnie powiększają się, a kończyna przyjmuje zazwyczaj swój poprzedni wygląd i powraca do normalnej czynności. Trwale utrzymujący się zanik mięśni widujemy przy uszkodzeniach ośrodków nerwowych, od których odnośne grupy mięśni otrzymują bodźce pobudzające. W normalnych warunkach na każdy bodziec nerwowy mięśnie reagują specyficzną dla nich czynnością, tj. skurczem. Jeśli bodźce nerwowe do mięśni nie docierają, przestają one wykonywać swą normalną czynność i zanikają. Zanikanie z braku czynności jest prawem ogólnym organizmu i odnosi się do wszystkich tkanek narządów, a nie tylko do mięśni. Mówiąc o roli mięśni trzeba również wspominać, że podczas ich pracy mechanicznej, tj. skurczów, z materiałów odżywczych wytwarzają się znaczne ilości ciepła. Dzięki temu mięśnie stanowią główne urządzenie ogrzewające ciało. Wiemy, że w czasie zimna ludzie często tupią nogami, uderzają rękami o tułów i w ogóle starają się szybko ruszać. Wszystkie te czynności mają właśnie na celu zmuszenie mięśni do pracy, przy której, wskutek zachodzącej w mięśniach przemiany materii, wytwarzają się znaczne ilości ciepła. Na zakończenie tych uwag trzeba powiedzieć, że mięśnie nawet nie wykonujące ruchu i pozornie rozluźnione  posiadają pewne napięcie, które przyczynia się do utrzymania normalnej postawy ciała. Napięcie to zmniejsza się znacznie podczas snu i dlatego właśnie sen jest najlepszym odpoczynkiem po zmęczeniu fizycznym; po 78 godzinach snu mięśnie odnawiają całkowicie swoją zdolność do pracy.