Grupa tkanki łącznej
Podobnie jak w konstrukcji budowlanej cegły nie leżą oddzielnie, lecz połączone ze sobą tworzą pewne części gmachu, tak i w organizmie człowieka komórki zbliżone pochodzeniem, budową i czynnością łączą się w większe zespoły, które nazywamy tkankami. Klasyfikując tkanki ciała ludzkiego według podobieństwa ich budowy i roli, jaką pełnią w organizmie, wyodrębniono cztery grupy: tkankę łączną, nabłonkową, mięśniową i nerwową. Należą do niej różniące się wyglądem i budową tkanki, jak kość, chrząstka, ścięgna, tkanka podskórna, tkanka tłuszczowa i krew. Nazwa tej grupy tkanek wskazuje, że przypisuje się im w ustroju rolę łącznika. Tak też jest w istocie, przy czym rola ta jest bardzo różnorodna. Kości i chrząstki połączone więzadłami z tkanki łącznej włóknistej tworzą szkielet ciała, tj. wewnętrzne rusztowanie całości organizmu. Krew łączy poszczególne części ciała, dochodzi do pojedynczych komórek lub w ich bezpośrednie pobliże, donosząc tlen i materiały odżywcze. Przenosi ona także ciepło (wytwarzane głównie w wątrobie i mięśniach) i zabiera produkty przemiany komórkowej, z których szkodliwe zostają następnie wydalone z ustroju. Pamiętać jednak należy, że poza opisaną rolą bierną, spełnianą przez kości tworzące szkielet, czy przez krew pełniącą rolę generalnego pośrednika równie doniosła jest rola czynna tkanki łącznej wyrażająca się głównie w jej udziale w ogólnej przemianie materii i w obronnym działaniu jej komórek, w wypadku zagrożenia organizmu przez czynniki szkodliwe. Pewne komórki tkanki łącznej, rozrzucone po całym organizmie, w tkankach’ i we krwi, mają zdolność ruchu (pełzania), a także niszczenia szkodliwych dla organizmu ciał i bakterii chorobotwórczych oraz obcego białka. Działanie niektórych z tych komórek, a mianowicie krwinek białych, jest omówione w rozdziale o krwi. Tak więc różne rodzaje tkanki łącznej są utworzone z komórek, które mają wprawdzie wspólne pochodzenie, lecz wygląd bardzo odmienny, w wyniku różnorodnych, odmiennych czynności, pełnionych przez nie w organizmie.
