CAŁY ODDANY KONSEKRACJI
Są też ludzie, którzy z góry i na zawsze zrezygnowali z miłości ludzkiej, z założenia rodziny. Z powodu „zbyt wielkiej” miłości do Miłości. Kto tak oddał swoje życie Miłości, musi utrzymywać bardzo intymne stosunki z Jezusem i Jego Ciałem. Aby poświęcić się wyłącznie temu weselnemu związkowi i nim tylko żyć, nie chce znać innych związków. Mówię z własnego doświadczenia człowieka słabego w swej płciowej naturze jak każdy człowiek; nie potrafiłbym dochować wierności bez tego osobistego codziennego kontaktu z moim Jezusem. Jedynie Eucharystia (komunia i adoracja) pozwala mi wytrwać w czystości. A ksiądz cały poświęca się konsekracji. Angażuje całe życie, z ciałem włącznie. Jest człowiekiem jedynej miłości, bo jest człowiekiem Eucharystii. Tak owładnięty tajemnicą, której się poświęcił, że całe życie nie wydaje mu się wystarczające, by to wyrazić. Czyż nie musi on jakby „urodzić” Jezusa w Jego eucharystycznym Ciele, pozwolić Bogu przejawić w nim maksimum swej miłości? Powołać Go do istnienia euchaiystycznego, jak Maryja powołała Go do istnienia ludzkiego? Czyż więc podobnie jak Ona nie powinien wiedzieć, czym jest świetlane dziewictwo?
