Waga mózgowia

Waga całego mózgowia wynosi średnio 1400 g u mężczyzn i 1275 g u kobiet. Bezwzględny ciężar mózgowia nie stanowi jednak o inteligencji, gdyż normalnie istnieje  określona proporcja między wagą tkanki nerwowej a ogólną wagą ciała. Pod względem stosunku wagi mózgowia do ciała człowiek zajmuje w świecie zwierząt pierwsze miejsce. Stosunek ten u człowieka ma się jak 1 : 40, u psa 1 : 200, u lwa 1 : 500, u słonia i wieloryba, których bezwzględna waga mózgowia wynosi około 5000 g, stosunek do ogólnej wagi ciała przedstawia się jak 1 : 30 000. Ważnym czynnikiem w rozwoju inteligencji jest stopień pofałdowania mózgu. U człowieka pofałdowanie jest bardzo znaczne i dzięki niemu ogólna powierzchnia półkul mózgowych wynosi około 2 m2. Ułożenie zakrętów i bruzd półkul mózgowych jest charakterystyczne i umożliwia ich podział na większe obszary, tj. wyżej już wymienione płaty. Oglądając przekrój mózgowia w płaszczyźnie czołowej dostrzegamy istotę szarą (korę mózgu), znacznie od niej grubszą istotę białą oraz widoczne na jej tle jądra podkorowe. Wiemy już, że istotę szarą tworzą komórki nerwowe. Ich liczba w wąskim, bo liczącym od 1,5 do 4 mm grubości, pasie kory jest olbrzymia: u człowieka sięga 15 miliardów. Odchodzące od tych komórek włókna nerwowe, tworzące istotę białą mózgu, dzieli się na trzy rodzaje:

• włókna łączące poszczególne komórki w obrębie tej samej półkuli;
• włókna łączące półkule między sobą, głównie przez tzw. spoidło wielkie,
• włókna tworzące tzw. szlaki, które przechodząc przez pień mózgu i rdzeń kręgowy zapewniają łączność pomiędzy korą mózgu a narządami ciała, a także ze światem zewnętrznym, przez odbiorcze urządzenia narządów zmysłów.