SZPIK TWORZENIE KOMÓREK KRWI

Zarówno wydrążenia wewnątrz kości długich, jak przestrzenie pomiędzy beleczkami kości gąbczastej wypełnione są tkanką, którą nazywamy szpikiem. Umieszczenie tej tkanki w pancerzu kostnym nasuwa przypuszczenie, że ma ona dla życia człowieka jakieś ważne znaczenie. Tak też jest w istocie; szpik wytwarza bowiem upostaciowane składniki krwi, które nazywamy komórkami krwi. Jedne z nich są czerwone i nazywamy je krwinkami czerwonymi lub erytrocytami, inne białe, z ziarnistościami w cytoplazmie, i te noszą nazwę krwinek białych ziarnistych. Ich rolę, niezmiernie ważną dla życia, poznamy dokładnie przy omawianiu układu krwionośnego. W okresie wytwarzania komórek krwi szpik ma barwę czerwoną i nazywa się go wtedy szpikiem czerwonym. W późniejszych latach życia szpik kości długich przestaje już wytwarzać komórki krwi i traci zabarwienie czerwone. W zarodzi komórek szpiku gromadzi się tłuszcz, który nadaje im żółtą barwę szpik tego okresu nazywamy żółtym. W okresie jeszcze późniejszym, w starości, komórki szpiku kości długich, chłonąc duże ilości wody, stają się galaretowate; taki szpik nazywamy galaretowatym. Czynność krwiotwórczą i barwę czerwoną zachowuje przez całe życie tylko szpik kości płaskich i kości krótkich o budowie gąbczastej, gdzie mieści się on pomiędzy beleczkami.