Od odruchów bezwarunkowych odróżnia się odruchy warunkowe

Tworzą się one przy współudziale kory mózgowej i zostaną omówione przy opisie mózgu. Mózgowie wypełniające jamę czaszki mózgowie zaczyna się kształtować w bardzo wczesnym okresie zarodkowym, a mianowicie w 34 tyg., kiedy zarodek ma długość 46 mm. W głowowej części cewy nerwowej zarodka tworzą się początkowo 3 rozszerzenia, tzw. pęcherzyki pierwotne, które wyznaczają zasadniczą linię podziału ostatecznie rozwiniętego mózgowia. Są nimi kolejno: 1) tyłomózgowie, 2) śródmózgowie i 3) przodomózgowie. Rozwój tych pierwotnych części nie jest równomierny, stosunkowo najsłabiej rozwija się śródmózgowie. W następstwie dalszych podziałów 1 i 3 pęcherzyka (tyłomózgowia i przodomózgowia) w ostatecznie rozwiniętym mózgowiu wyróżnia się: tyłomózgowie do którego należą: rdzeń przedłużony, most i móżdżek, zajmujące tylny dół czaszki; śródmózgowie obejmujące idące ku przodowi tzw. konary mózgu oraz po stronie grzbietowej pokrywę śródmózgowia. Ta ostatnia nie jest widoczna z zewnątrz, gdyż przykrywa ją móżdżek i półkule mózgu; przodomózgowie rozwija się u człowieka najbardziej, zajmując środkowy i przedni dół czaszki. Do przodomózgowia należą powstałe z pierwotnego pęcherzyka dwa obszary: międzymózgowie, do którego zalicza się wzgórze, podwzgórze, nadwzgórze oraz zawzgórze; kresomózgowie, przekształcające się ostatecznie w półkule mózgu. W ramach niniejszej książeczki nie jest możliwe systematyczne omówienie budowy i czynności mózgowia, choćby nawet najbardziej pobieżnie. Omówiono jedynie niektóre, najważniejsze obszary mózgowia, przedstawiając najbardziej ogólnie i skrótowo ich czynność.