Nauki lekarskie w Grecji

Nauki lekarskie w Grecji były początkowo tak jak i na innych obszarach sztuką osłanianą tajemnicą i strzeżone przed upowszechnieniem. Pierwsi lekarze tworzyli odrębną grupę i byli prawdopodobnie spokrewnieni między sobą; swój ród wyprowadzali od mitycznego Asklepiosa boskiego praojca medycyny. Wiedzę lekarską przekazywano początkowo w rodzinie, z ojca na syna i dalszych potomków, i dopiero w późniejszych czasach mogli wstępować do bractwa lekarzy ludzie spoza kręgu rodzinnego. Ten stan rzeczy odpowiada mniej więcej okresowi, w którym w medycynie greckiej pojawia się postać Hippokratesa, który do dnia dzisiejszego uważany jest powszechnie za ojca medycyny. Hippokrates miał się urodzić w dwudziestym pokoleniu potomków Asklepiosa, w r. 460 p.n.e. na wyspie Kos; jako datę jego śmierci przyjmuje się rok 377 p.n.e. Pomimo niedochowania się do naszych czasów ścisłych danych o jego życiu i działalności, z dokumentów które pośrednio o nim mówią można z całą pewnością stwierdzić, że słusznie przypisuje się mu rolę twórcy medycyny greckiej (założył na wyspie Kos szkołę lekarską). W konsekwencji ponieważ w rozwoju medycyny czerpano głównie ze źródeł greckich Hippokratesa słusznie uważa się za ojca współczesnej medycyny. Hippokrates posiadał niewątpliwie sam rozległą wiedzę lekarską, jednak największą jego zasługą jest to, że zebrał w księgi wiadomości poprzedzających go i jemu współczesnych lekarzy oraz przekazał i utrwalił zasady postępowania lekarskiego. Najistotniejsze z nich nazywane „Przysięgą Hippokratesa obowiązują do dziś i stanowią iundament współczesnej etyki lekarskiej.