Drugą czynnością skóry jest regulacja ciepłoty ciała
Jak wiemy, ciało człowieka ma w normalnych warunkach stałą temperaturę, konieczną do prawidłowego działania organizmu. Przy mierzeniu pod pachą wynosi ona od 36,5 do 37,0°C. Tę stałą temperaturę utrzymuje skóra dzięki stosunkowo prostemu mechanizmowi. W przypadku przegrzania ciała gruczoły potowe wydzielają na powierzchnię skóry znaczne ilości potu, który parując zabiera nadmiar ciepła i oziębia powierzchowne warstwy ciała, a przy tym i krew przepływającą w naczyniach skóry. W ten sposób następuje ochłodzenie całego organizmu. W razie zbytniego ochłodzenia ciała gruczoły potowe hamują swe wydzielanie, a skurcz mięśni przywłośnych, wywołujących „gęsią skórę”, wyciska na skórę pewną ilość łoju, którego cienka warstewka jeszcze bardziej ogranicza parowanie. Krew, która poprzednio przepływała w dużej ilości przez liczne naczynia skórne, w wypadku zbytniego oziębienia przepływa w ilości bardzo małej. Wskutek ograniczonego dopływu krwi skóra blednie, a organizm traci znacznie mniej ciepła. Trzeba zaznaczyć, że znacznie większa jest zdolność skóry do pozbywania się ciepła niż do jego zachowywania. Dlatego też przy uczuciu zimna staramy się powiększyć „spalanie” materiałów odżywczych w mięśniach przez wykonywanie energicznych ruchów ciała, lub też zmuszeni jesteśmy zmniejszyć utratę ciepła wkładając ciepłą odzież. Ponieważ wspomniana już podściółka tłuszczowa ma znaczenie warstwy izolacyjnej, ludziom otyłym jest na ogół cieplej niż chudym. Oprócz wydzielania potu, w mechanizmie obniżania temperatury ciała ważną rolę odgrywa tzw. przewiew niewidoczny. Taką nazwą określa się stałe, niezależne od temperatury ciała i otoczenia, przenikanie przez skórę pary wodnej (nie wody), obliczane na ok. 500 g na dobę. Pamiętając, że wyparowanie 1 g wody zużywa 585 małych kalorii możemy zdać sobie sprawę, jak znaczne ilości ciepła traci organizm przez pocenie się i przewiew niewidoczny. Dalszą z kolei rolą skóry jest jej działanie wydzielnicze i wydalnicze. Każdy organizm w procesach przemiany materii, które jak pamiętamy należą do podstawowych cech życia, wytwarza szereg zbędnych i trujących produktów. Muszą one zostać wydalone, gdyż w przeciwnym razie spowodowałyby zatrucie i śmierć organizmu.