Trzustka

Trzustka jest dużym gruczołem, podłużnego kształtu, długości ok. 15 cm. W narządzie tym wyróżnia się części: tzw. głowę trzustki, która wpukla się w pętlę dwunastnicy, trzon leżący do przodu od kręgosłupa na wysokości pomiędzy I i II kręgiem lędźwiowym oraz ogon trzustki, część najcieńszą (ok. cm grubości), skierowaną na lewo i ku górze, dochodzącą do śledziony. Trzustka jest więc ułożona poprzecznie w nadbrzuszu, poza otrzewną, która przykrywa jedynie jej część przednią. Przez całą długość trzustki biegnie główny przewód trzustkowy, który uchodzi do dwunastnicy, zazwyczaj łącznie z przewodem żółciowym wspólnym. Miejsce, w którym przewody przechodzą przez ścianę dwunastnicy tworząc wygórowanie, nazwane jest brodawką większą dwunastnicy (łub brodawką Vatera). Często w głowie trzustki jest drugi, dodatkowy przewód trzustkowy, który bądź łączy się z przewodem głównym, bądź uchodzi do dwunastnicy oddzielnie, w tzw. brodawce dwunastnicy mniejszej, leżącej ok. 2 cm powyżej brodawki większej. Trzustka jest gruczołem o dwojakim działaniu. Jako gruczoł trawienny wytwarza wiele enzymów (fermentów) rozszczepiających składniki pokarmowe na elementy bardziej proste, przyswajalne przez organizm, a prócz tego w miąższu jej występują ważne gruczoły dokrewne, tzw. wyspy Langerhansa, których hormony insulina i glukagon odgrywają podstawową rolę w przemianach węglowodanów, a zaburzenia w wydzielaniu insuliny, jej brak lub niedobór, są przyczyną większości postaci cukrzycy. Wyspy Lan- gerhansa, nazywane też narządem wyspowym trzustki, oraz ich czynność omawiane są w rozdz. „Gruczoły dokrewne”.

Możesz również polubić…