Most leży powyżej rdzenia przedłużonego

Tworzą go głównie: włókna nerwowe łączące rdzeń z mózgiem i ośrodkami podkorowymi, włókna łączące móżdżek z innymi częściami układu nerwowego oraz jądra tzw. nerwów czaszkowych. Ośrodki podkorowe. Nazwą tą obejmuje się skupiska komórek nerwowych mózgowia, zwane także jądrami, które jak wskazuje ich nazwa leżą poza korą półkul mózgowych. Ośrodki podkorowe są najwyższą i ostatnią przed korą mózgową centralą dla czynności odruchowych. Tworzą je ośrodki czuciowe i ruchowe, a także wyższe ośrodki układu wegetatywnego. Kontrolowane są tutaj wszelkiego rodzaju bodźce wpływające na życie ustroju, przy czym kontrola i wydawane przez te ośrodki dyspozycje odbywają się bez udziału świadomości. Oczywiście, ośrodki podkorowe, mimo że posiadają pewną samodzielność podlegają dyrektywom kory mózgowej, która jak już wiemy jest dla całego organizmu centralą najwyższego rzędu. Podwzgórze. Na szczególne wyróżnienie zasługuje stosunkowo niewielki obszar (w porównaniu z całym mózgowiem), stanowiący część międzymózgowia, a zwany podwzgórzem. Obszar ten jest widoczny od strony podstawnej mózgowia: od przodu ogranicza go skrzyżowanie nerwów wzrokowych, a od tyłu konary mózgu i most. Część podwzórza, która nazywa się guzem popielatym, przechodzi w tzw. lejek, na którym jest jakby zawieszony gruczoł dokrewny zwany przysadką mózgową. Badania lat ostatnich wykazały, że podwzgórze ma szczególnie doniosłe znaczenie dla normalnej działalności całego ustroju. Kontroluje i koordynuje ono czynność układu wegetatywnego i czynność hormonalną ustroju, a także stałość procesów przemiany materii organizmu oraz jego reakcje na bodźce świata zewnętrznego. Podwzgórze jest połączone drogami nerwowymi ze wszystkimi obszarami ciała oraz z korą mózgową, a ponadto co jest charakterystyczne odbiera ono i przekazuje bodźce drogą krwi i płynów ustrojowych.